کد مطلب:33502 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:13

گنجینه پرسمان » اعتقادات

1ـ خداوند چگونه گناهان برخي از بندگان را مي بخشد ولي بعضي مردم را نه؟ آيا اين موضوع با عدل خداوند صادق است

قابل توجه اين كه عفو و رحمت الهي همگاني است لكن به همه اشياء عالم تعلق مي گيرد. تمام نظام هستي روي حساب و عدل و حكمت است رحمت و عفو الهي هم از اين قاعده مستثني نيستند. بخشش الهي هم بي قيد و شرط نيست، هركس عملا شايستگي خودش را به اثبات برساند، به مشيت و اراده الهي كه عين عدل و حكمت است مشمول الطاف خاصه الهي قرار مي گيريد.
«و هو الذي يقبل التوبه عن عباده و يعفو عن سيئات.» شوراء 45
اوست كه توبه را مي پذيرد از بندگان خود و گناهان را مي بخشد.
«ان الحسنات يذهبن السيئات» كارهاي نيك آثار گناهان را محو مي كند.
«و اني لغفار لمن تاب و آمن و عمل صالحا ثم اهتدي»
البته من بسيار آمرزنده هستم با سه شرط 1ـ توبه كند. 2ـ ايمان واقعي بياورد 3ـ عمل صالح بجا آورد در نتيجه هدايت مي شود.
تمام آيات رحمت و مغفرت اختصاص به افراد خاصي ندارد و عمومي است اما بستگي به تلاش و شايستگي فرد دارد. آيا اگر معلم در كلاس به همه دانش آموزان نمره واحدي بدهد بدون رعايت شايستگي اين را شما عدل مي گوئيد يا تساوي غلط؟!
عدل يعني هرچيزي را به تناسب شايستگي خودش در جاي مناسب قرار دادن نه مساوي قرار دادن. در نهايت وظيفه بندگان توبه همراه با عمل صالح است و قبول آن از ناحيه خداي حكيم است. «انا تواب الرحيم» شما برگرديد(توبه كنيد) من بسيار بسيار مهربان ام و بازگشت كننده ام( توبه پذيرم)
ملاحظه مي فرمائيد كه آيات عمومي است.